Kudłaty spacer

  Wczoraj razem z Johnnym spędziliśmy niedługi, ale bardzo fajny czas na Polach Mokotowskich. Niestety, tylko z Johnnym, bez Sissi, bo ją stresują większe grupy psów, za to świetnie się czuje, jak może leżeć mi na kolanach, gdy ja piszę ten post.

 Spotkaliśmy aż 6 innych beardetów - półsiostrę Bellę, półbrata Hugo, ciotkę Johnnego - Bezę, Bendera, Adę i Polę. Kudłacze bawiły się głównie w swoim gronie, obszczekując i podgryzając się nawzajem.

Spotkanie tylu beardetów było świetne, ale pokazało mi też jak Johnny wypada na tle innych psów swojej rasy. Mój beardie, prawie 10-miesięczny szczeniaczek (jak ten czas szybko leci...) dorównał wielkością, a nawet przerósł inne kudłacze. Marzył mi się beardie, suczka, z tej niższej granicy wzrostu, z krótszą, niezbyt gęstą i puchatą sierścią. Trafił mi się duży, puchaty pies, ale absolutnie nie żałuję. Johnny to bardzo kochany pies, który daje mi dużo szczęścia i nie zamieniłabym go na żadnego innego psa.