Życie z papisiem!

Dzień 11 - ON nadal tu jest. U mnie. W domu. Ze mną. Trudno mi w to uwierzyć, bo o drugim psie marzyłam już baaaardzo długo, jednak rzeczywiście się starać zaczęłam od roku. To niezwykłe, jak jedna, dość spontaniczna decyzja może zmienić tyle w życiu.

Życie z Sissi było bardzo spokojne - budziłam się wtedy, kiedy chciałam, nie musiałam chować przed nią butów, ani myśleć, czy nie pogryzie mi spodni, czy bluzki. Mały, kudłaty, spokojny piesio, który bardzo chętnie bawi się zabawkami, pracuje z człowiekiem - jednym słowem cudo! Tylko ten stres przy większych tłumach... Czeka nas jeszcze masa pracy, ale liczę, że damy radę!

Coś co mogę powiedzieć, to posiadanie dwóch psów jest naprawdę SUPER. Oglądanie ich relacji, choć nie zawsze dobrych jest czasem lepsze niż telewizja ;). Johnny próbuje ugryźć Sissi (dla zabawy), ale ona mu na to nie pozwala i mały dostaje po pysku, jednak jego to nie zniechęca i chwilę później znowu czai się na pudelsona.

Mały za to, ma dużo energii, gryzie wszystko (i wszystkich niestety), ale jednocześnie kocha ludzi i psy. Dzisiaj u weta ledwo go dało się utrzymać, tak bardzo chciał się ze wszystkimi w lecznicy przywitać ;). Psy też lubi, Sissi podgryza, ale gdy suczka rasy ca de bou Tajga chciała się z nim pobawić (a molosy bawią się dość specyficznie) to próbował jej unikać. 

Papiś bardzo obserwuje Sissi - ma to swoje minusy i plusy. Sissi jest dość spokojna, a jednocześnie bardzo chętna do pracy, nieważne czy to sztuczki, frisbee, czy zwykłe aportowanie i fajnie, gdyby mały też był taki. Na szczęście Johnny będzie miał z kim wychodzić na spacery ;).

Teraz skupiam się na wychowaniu młodego i nauczenia go podstawowych komend, ale jest to dość trudne, kiedy pod nogami plącze Ci się pudel, który też CHCE się wykazać i MUSI pokazać Ci wszystkie sztuczki naraz, które zna, bo przecież jest taki IDEALNY i POJĘTNY. Johnny za to, to rozpędzona kula energii, która wpada na Ciebie, gryzie i próbuje ściągnąć wszystko ze stołu... Oj, dużo z nim zabawy, naprawdę :P

Pozdrawiamy i do następnej notki!